Wędrownicy

Wędrownicy to najstarsza grupa wiekowa w ZHP, skupiająca osoby w wieku 15-21 lat. Charakterystyczną formą aktywności wędrowników jest praca nad sobą, czyli ciągłe doskonalenie się, szukanie miejsca w społeczeństwie oraz służba. Drużyny wędrownicze cechują się dużą samorządnością, a drużyny jest wybierany przez grupę.

Prawo i Przyrzeczenie Harcerskie

Prawo i Przyrzeczenie Harcerskie są dla wędrowników wartościami, które akceptują i przyjmują ze świadomością stawianych im wymagań. Wędrownicy kierują się również ideałami zawartymi w Kodeksie Wędrowniczym oraz dewizie wędrowniczej “Wyjdź w świat – zobacz – pomyśl – pomóż, czyli działaj”, która nawołuje do aktywności, pracy nad sobą, służby i szukania swojego miejsca w społeczeństwie.

System małych grup

System małych grup realizowany jest przez pracę zastępów, które formują się w naturalny, niewymuszony sposób spośród członków drużyny wędrowniczej. W drużynie wędrowniczej mogą również funkcjonować patrole zadaniowe, składające się z kilkorga wędrowniczek i/lub wędrowników. Patrole zadaniowe są powoływane na czas realizacji konkretnego zadania.

Uczenie w działaniu

Charakterystyczną formą aktywności dla wędrowników jest służba (wolontariat) realizowana wewnątrz ZHP oraz poza organizacją. Ważne są też zadanie podejmowane indywidualnie lub zespołowo o charakterze wyczynu oraz wędrówki. Wyczyn nie powinien być rozumiany tylko w aspekcie fizycznym, ale również intelektualnym.

Stale doskonalony i pobudzający do rozwoju program

Program pracy drużyny powstaje w oparciu o potrzeby poszczególnych wędrowników oraz potrzeby społeczności lokalnej. Na program drużyny wędrowniczej składają się m.in. wyjazdy na biwaki, obozy letnie i zimowe, realizowane zadania indywidualne (stopnie harcerskie i sprawności), zadania zespołowe (znaki służb), odznaki i uprawnienia. Celem tych działań jest wychowywanie młodego człowieka, czyli wspieranie go we wszechstronnym rozwoju, przez stawianie mu wyzwań.

Program pracy drużyny ukierunkowany jest:

Program pracy drużyny wędrowniczej ukierunkowany jest na wspieranie młodego człowieka we wszechstronnym rozwoju i codziennym stawianiu sobie wyzwań oraz na rozwój i wsparcie społeczności wokół niego. Ambitne cele stawiane przez każdego wędrownika oraz całą drużynę, przybierające postać służby, pozwalają zmienić świat wokół na odrobinę lepszy, przy okazji hartując charaktery i stwarzając przestrzeń do zdobywania nowych umiejętności.

W drużynie wędrowniczej te cele realizowane są przez zdobywanie stopni harcerskich, realizowanie projektów na rzecz otoczenia drużyny (znaki służb), sprawności i specjalizację w wybranych przez wędrownika dziedzinach.

Działanie drużyny

Śródroczna działalność drużyny prowadzona jest na zbiórkach i akcjach przeprowadzanych przez drużynę lub patrole, zastępy. Wszystkie działania są ujęte w planie pracy, który jest tworzony przez wszystkich wędrowników w drużynie. Dużą rolę odgrywa rada drużyny oraz specjalna rada drużyny nazywana zbiórką konstytucyjną, na której wybierany jest drużynowy lub zmieniana konstytucja drużyny. Konstytucja drużyny reguluje zasady obowiązujące wewnątrz grupy.

Rola drużynowego

Charakterystyczną rzeczą dla drużyny wędrowniczej jest zasada Primus Inter Pares. Zgodnie z nią, wszyscy w drużynie mają takie samo prawo podejmowania decyzji, ale też obowiązek wychodzenia z inicjatywą. Oznacza to, że drużynowy jest wybierany przez członków drużyny wędrowniczej. Drużynowy powinien dawać przykład i być liderem w pracy nad sobą. Jednocześnie dba o indywidualny rozwój wędrowników.

Charakterystyczne formy pracy

Charakterystycznymi formami pracy dla osób w wieku 15-21 lat w ZHP są zadania o charakterze wyczynu oraz wędrówki. Wędrownicy biorą udział w grach terenowych, rajdach, biegach na orientację, grach zespołowych, projektach zespołowych, formach dyskusyjnych, seminariach, organizacji wystaw czy prelekcji.